SEKS BEZ TAJEMNIC

Z analnym stosunkiem płciowym (pedykacją) mamy do czynienia wtedy, gdy członek zostaje wprowadzony przez otwór odbytu do odbytnicy jednego z partnerów. Techniki tej próbuje wiele par heteroseksualnych, lecz wydaje się, że raczej stosowana jest przez pary męskich homoseksualistów. Niezależnie od płci partnera, do którego odbytu wprowadza się członek, penetracja może okazać się bolesna, chyba iż „biorca” jest odpowiednio rozluźniony, a otwór odbytu  namaszczony preparatem lubrykacyjnym wyprodukowanym na bazie wody (nie wazeliny). Ponieważ zaś odbyt jest raczej małym otworem, źle znoszącym silne pchnięcia i rozciąganie, wynikiem tej procedury seksualnej może być poronienie spowodowane rozdarciem zwieracza odbytu lub otaczających tkanek. Jeśli para uprawia praktykę analną, powinna pamiętać, że po wyciągnięciu członka z odbytu partnerki lub partnera, a przed wprowadzeniem go do pochwy czy ust, należy starannie go umyć – w przeciwnym wypadku istnieje ryzyko przeniesienia bakterii zakaźnych z odbytu do innych części ciała.

Naukowcy zajmujący się badaniem AIDS mają powody przypuszczać, iż seks analny jest pod względem ryzyka przeniesienia wirusa HIV, który wywołuje AIDS, praktyką zdecydowanie najniebezpieczniejszą (szczególnie dla osoby przyjmującej członek do odbytu). Dlatego też zaleca się używanie prezerwatyw lateksowych nowej generacji, obficie nasmarowanych preparatem lubrykacyjnym wyprodukowanym na bazie wody – chyba że oboje partnerzy są absolutnie pewni, iż nie są nosicielami wirusa HIV.